Ben ve Zetmeler

Engin denizlerde dalgaların kıyısındaki moleküle yansıyan güneş ışınlarının ücrasıyım. Yansıtılan fotonum fotojenik insanlara.
Cazip memleketime gelen nefret ettiğim turistlerin, nefret ettiğim gülümsemesiyim. Kendi kendime plasebolar dağıtan etrafıma iyi hissetmem için.
Faytım kılabım. Evet, Jack’in meme ucu benim. Biri yaladığında haz alıyor, emdiğinde süt veriyorum.
Külüm uzayıp giden içilmeyen sigaranın, daha mühim işlere satılan.
Tramvay vagonları arasındaki bir gerilip bir gevşeyen körüğüm ben. Üzerimdekilerin loplarını sıkıştırmak için.
Başına ismi bir türlü koyamadığım bir –koliğim ben. İsmin sıfatlaşmasına da karşı koyamadığım.
Pantolonlardaki bir türlü tek olamayan çift çizgiyim. Çizgilerini aşamadığım.
Kör bir fahişenin klitorisindeki barkodum ben. Her boşaltmada fiyatı okutturan.
Benzetmeyim. Neye benzediğimi bilmeden. Neden benzetildiğini sormadan. Zetmeye kalkmayın artık. Ben sadece ve sadece benim. Ardımı aramayın...