Hani umutla yaşayanlar vardır hayatı. Hani tepelerin ardına gizlenmiş denizin bulunduğu yörelere giderken, gördükleri her tepeciğin arkasında deniz olduğunu umanlar. Ben onlardan değilim. Ben o her tepeciğin diplerinde gözlerdeki denizi göremeyişin hayal kırıklığında yaşıyorum. İyice bakarsanız, orada kırıldığınız yerde, .orak kayalıklar arasında, hayatı boyunca sadece zannedilmenin ezikliği içinde, yaşam amacı suyu görebilmek, suya ulaşabilmek olan kum taneciklerini göreceksiniz. İşte o tüm tanecikler benim. Yanımdaki kayadan geriye kalanım. Diğer kaylar da kırılmayı, parçalanmayı bekleyen benim gibi insanlar.
Biz istiyoruz ki, yağmur tatmin etmesin bizi. Birileri alıp götürsün ve bıraksın bir koya. Dalgalar vursun, parçalasın bedenlerimizi ki anlayalım kırıklığın ne olduğunu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder